Ah Biz Büyükler!!!

Biz  büyükler hayata sanki dev adımlarla adım atmış gibi davranırız yaşamımızın çoğu safhasında.  Bir adımımız diğer adımımızı takip edemeyecek derecede hızlı arşınlamak isteriz hayatı. Saniyeler çoğu zaman hızımıza yetişemez. Halbuki, fizik kanunlarında bellidir hızın formülasyonu: Metre bölü saniye. Bizim derdimiz saniyelerledir anlayacağınız. Nereye yetişmek isteriz, hangi treni, hangi vapuru kaçırmak üzereyizdir hayatımızda. Pencereleri dışarıdan statülerle kaplanmış iş hayatı mı, çocukluktan öğreti haline gelen ‘ilim irfan yuvasında’ en başarılı olmak mı, yoksa taa Lidyalılar zamanında bulunan metelik parçası mı bizi bu denli hayatımızda nefes nefese bırakan.

İnsan önüne bir hedef koymayagörsün, ona kavuşmak için debelenip durur adeta. Hayatımızdaki istekleri elde etme adına,  kendimize peşisıra hedefler koyarken, cebimizden dökülen adeta ‘’cemre’’etkisi yaratan, bizi biraz olsa gülümseten parçacıklarımız hiç mi aklımıza gelmez? Küçük Prens kitabında ne de güzel anlatılmıştır biz büyüklerin, siz diyin ‘materyalist’ ben diyeyim ‘ruhsuz, renksiz, ha gayret az kaldılarla geçen’ dünyası:

“Büyükler sayılara bayılırlar. Tutalım, onlara yeni edindiğiniz bir arkadaştan söz açtınız, asıl sorulacak şeyleri sormazlar. Sesi nasılmış, hangi oyunları severmiş, kelebek biriktirir miymiş, sormazlar bile. Kaç yaşında, derler, Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor? Bu türlü bilgilerle onu tanıdıklarını sanırlar.

Deseniz ki: “Kırmızı kiremitli, güzel bir ev gördüm. Pencerelerde saksılar, çatısında kumrular vardı”. Bir türlü gözlerinin önüne getiremezler bu evi. Ama “yüzbin liralık bir ev gördüm” deyin, bakın nasıl: “Aman ne güzel ev” diye haykıracaklardır.” (sf: 22)

Biz büyükler  anlayacağınız, hedeflerimize koşarken, hayatımızı sürekliliklerle geçiririz. Sürekli devinim, sürekli ayakta kalma ve sürekli hedeflere ulaşma arzusu.  Bakmayın şikayet ettiğimize, sürekliliklerdir insanı geliştiren, yenilikçilik ruhu katan.Yalnızca kendimize acımasız davranmayalım.Kendi hayatımızı dengelemeyi biran olsun düşünüp kendimize bir soluk aldıralım Tıpkı Ahmet Hamdi Tanpınar’ın söylediği gibi: “saatin kendisi mekan , yürüyüşü zaman , ayarı insandır..